Перевод: с исландского на английский

с английского на исландский

to hush up

  • 1 òagga (e-î) niîur

    Íslensk-ensk orðabók > òagga (e-î) niîur

  • 2 suss! òögn!

    Íslensk-ensk orðabók > suss! òögn!

  • 3 BERJA

    * * *
    (ber; barða, börðum; barðr, bariðr), v.
    1) to beat, strike, smite (berja e-n);
    hár svá fagrt sem barit gull, as beaten gold;
    berja korn af hálmi, to thresh;
    berja húð af e-m, to scourge severely;
    berja e-n grjóti, to stone (= grýta);
    berja e-n illyrðum, ávítum, to abuse, reproach one;
    berja á e-m, to attack one with blows, give one a thrashing;
    berja á hurð, dyrr, at hurðu, at dyrum, to knock, rap at a door;
    berja sér á brjóst, to smite one’s breast (in repentance);
    berja til e-s = berja á e-m;
    berja e-n til e-s, to drive one with blows to do a thing (verða barðr til bœkr);
    2) with dat., berja grjóti í andlit e-m, to throw stones in one’s face;
    berja saman vápnum, skjöldum, to dash weapons, shields against each other;
    berja (to neglect, slight) guðs boðum;
    berja e-u niðr (opp. to ljósta e-u upp), to hush up;
    3) intrans., hjarta hans barði (beat, throbbed) undir síðunni;
    4) impers., skýjagrjóti barði í augu þeim, hailstones dashed in their eyes;
    þeim barði saman, they dashed against each other;
    5) refl., berjast.
    * * *
    barði, pres. berr; sup. bart, barzt, O. H. L. 24, Bret. 48, 64, Fms. viii. 214, 215, xi. 16, and later barit, barizt; part. fem. barið, Am. 84; barðr, fem. börð, Sturl. iii. 154; mod. barinn; either form may now be used: [Lat. ferio. The word is not found in Ulf., and seems to be unknown in Germ. and Engl.; it is lost in mod. Dan.]
    I. act. to strike, beat, smite, with acc., Fms. vii. 227, Eg. 582: as a punishment, b. húð af e-m, to scourge one, N. G. L. i. 85: to thrash to death, 341; b. grjóti, to stone, of witches, Am. 84, Ld. 152, Eb. 98, Gísl. 34: to castigate, b. til batnaðar, Hkr. ii. 178; cp. the sayings, einginn verðr óbarinn biskup, and, vera barðr til bækr, Bs. i. 410; b. steinum í andlit e-m, to throw stones in one’s face, 623. 31; b. e-u saman vápnum, sverðum, skjöldum, knefum, to dash weapons … against each other, Fms. vii. 204; b. gull, to beat gold, x. 206; sem barit gull, like beaten gold, Ísl. ii. 206; b. korn, to thresh corn, Magn. 520: metaph. to chide, scold, b. e-n illyrðum, ávítum, Nj. 64, Hom. 35:—with ‘á’, ‘at’, to knock, rap, strike, b. á hurð, á dyrr (or at dyrum), to rap, knock at a door, Th. 6; b. sér á brjóst, to smite on one’s breast, in repentance, Fms. v. 122; b. at hurðu, Sturl. iii. 153; b. til e-s, á e-m, to give one a thrashing, Dropl. 23; er þú á konum barðir, Hbl. 38; hjartað barði undir síðunni, to beat, of the heart, Str. 6 (but hjartsláttr, throbbing of the heart), in mod. use reflex., hjartað berst, hjartað barðist í brjósti heitt, Pass. 2. 12: in the phrase, b. í brestina, to cry off a bargain, the metaphor is taken from hammering the fissure of a ring or the like, in order to hide the fault, Nj. 32.
    II. reflex., berjask, [cp. Fr. se battre; Germ. sich schlagen], to fight, Lat. pugnare, Boll. 360, Rd. 296, Fms. x. 86, Ísl. ii. 267, Fas. i. 255, Íb. 11: of a duel, ok þat með, at vit berimk her á þinginu, Eg. 351; b. við e-n, to fight with, Fms. xi. 86; b. á e-t, Lat. oppugnare, á borgina, i. 103, vii. 93, Stj. (freq.), seems to be a Latinism; b. til e-s, to fight for a thing; at b. til Englands, to invade England, Ísl. ii. 241, v. l.; b. orrostu, Lat. pugnam pugnare, Fms. vii. 79: of the fighting of eagles, Ísl. ii. 195.
    III. impers., with dat., it dashes against; skýja grjóti barði í augu þeim, the hailstones dashed in their eyes, Jd. 31; honum barði við ráfit kirkjunnar, he dashed against the roof, Bs. i. 804; þeim barði saman, they dashed against each other, id.

    Íslensk-ensk orðabók > BERJA

  • 4 FÆRA

    * * *
    1.
    ð, [from fár, n., different from the following word, having á as root vowel], to slight, taunt one, with dat.; ok færa þeim eigi í orðum né verkum, offend them not in words nor acts, Hom. 57: mod., færa at e-m, id.
    2.
    ð, [i. e. fœra, a trans. verb formed from the pret. of fara, fór; not in Ulf.; A. S. fergan or ferjan; Engl. to ferry; Germ. führen; Dan. före; Swed. föra]:—to bring; a very freq. word, as the Germ. and Saxon ‘bring’ was unknown in the old Scandin., as in mod. Icel.; the Dan. bringe and Swed. bringa are mod. and borrowed from Germ.; færa fé til skips, Nj. 4; færa barn til skírnar, K. Þ. K. 2 passim; ef Þorvaldr væri færandi þangat, if Th. could be carried thither, Sturl. i. 157.
    2. to bring, present; hafði Þórólfr heim marga dýrgripi ok færði föður sínum ok móður, Eg. 4; þér munut f. mér höfuð hans, 86; færa e-m höfuð sitt, to surrender to one, Fms. x. 261; færa fórn, to bring offerings, Stj. passim; færa tak, to offer, give bail, Gþl. 122: the phrase, koma færandi hendi, to come with bringing hand, i. e. to bring gifts.
    3. phrases, færa ómaga á hendr e-m, of forced alimentation, Grág. Ó. Þ. passim; færa til þýfðar, to bring an action for theft, Grág. i. 429; færa e-t til sanns vegar, to make a thing right, assert the truth of it, 655 xxviii. 2; færa alla hluti til betra vegar, to turn all things to the best account; þat er gjörtæki, ok færir til meira máls, and leads to a more serious case, Grág. i. 429, v. l.; færa til bana, to put to death, Rb. 398; færa í hljóðmæli, to hush up, Nj. 51; færa í útlegð, to bring to outlawry, banish, Rb. 414; færa til Kristni, to bring to Christ, convert, Fms. xi. 408; færa sik í ætt, to vindicate one’s kinship (by a gallant deed), Sturl. ii. 197; er þú færðir þik með skörungskap í þína ætt, shewed thee to be worthy of thy friends, Glúm. 338.
    4. special usages; færa frá, to wean lambs in the spring, Vm. 13, hence frá-færur, q. v.; færa e-n af baki, to throw one, of a horse, Grág. ii. 95: færa niðr korn, sæði, to put down corn, seed, i. e. to sow, Nj. 169; tiu sáld niðr færð, Vm. 55; sálds sæði niðr fært, D. I. i. 476, Orkn. 462; færa e-n niðr, to keep one under, in swimming, Ld. 168; færa upp, to lift up, Nj. 19: færa upp, a cooking term, to take out the meat ( of the kettle), 247; færa í sundr, to split asunder, Grett. 151 (of logs); færa til, to adduce as a reason; færa við bakið (síðuna, etc.), to present the back (side, etc.) to a blow, Fms. vi. 15, Korm. 6; færa e-n fram, to maintain, feed, Grág. passim; færa fram, to utter, pronounce, Skálda 178; as a law term, to produce (færa fram sókn, vörn), Grág. passim; færa fé á vetr, to bring sheep to winter, i. e. keep them in fold, Grág. ch. 224; færa e-t á hendr e-m, to charge one with a thing, 656 A. 1. 3; færa skömm at e-m, to sneer at one, Eg. 210; færa á e-n, to mock one, Fms. v. 90, but see færa (from fár); færa e-t saman, to bring a thing about, Sturl. i. 139 C; færa kvæði, to deliver a poem, Ld. 114, Landn. 197, 199.
    5. to remove, change; færa kirkju, to remove a church, in rebuilding it, K. Þ. K. 38, cp. Eb. fine; færa bein, Bjarn. 19, Lat. translatio; færa mark, to change the mark on cattle, Grág. i. 416; færa landsmerki, to remove the landmarks, ii. 219: metaph., færa til rétts máls, to turn into plain language, viz. into prose, Edda 126; færa heimili sitt, to change one’s abode, Grág. i. 146; færa út búðarveggi, to enlarge the walls, Ísl. ii. 293.
    II. reflex. to bring, carry oneself; hann gat færsk þar at, he dragged himself thither, Fms. vi. 15; færask við, to strain, exert oneself, Eg. 233; færask í aukana, to strive with might and main, vide auki; færask at, to bestir oneself, Fms. vii. 243; mega ekki at færask, to be unable to do anything, 220, 265; svá hræddir, at þeir máttu ekki at f., so frightened that they could do nothing, 655 xxvii. 22; færask e-t ór fangi, to withhold from, vide fang; færask undan, to withhold; færa undan sökum, to plead not guilty, Fms. xi. 251; bera járn at færask undan, to carry iron (as an ordeal) in order to quit oneself, v. 307; færask á fætr, to grow up, Ld. 54; aldr færisk ( passes) e-n, one grows up, Fs. 3, Rb. 346; tvímælit færisk af, is removed, Lv. 52.

    Íslensk-ensk orðabók > FÆRA

  • 5 hljóð-mæli

    n. whispering, secrecy; færa í h., to hush up, Ld. 206, Nj. 51.

    Íslensk-ensk orðabók > hljóð-mæli

  • 6 YFIR

    * * *
    prep. with dat. and acc.
    I. with dat. over, above (hvers manns alvæpni hekk y. rúmi hans); sitja y. borðum, to sit at table; s. yfir málum manna, to sit at, attend to cases, as judge; konungr y. Englandi, king over E.; vaka y. e-m, to wake or watch over;
    II. with acc.
    1) over, above (Skaði tók eitr-orm, ok festi upp y. hann); hann tók y. sik skikkjuna, he put on the mantle; komast y. e-t, to come by a thing;
    2) over, across, through (síðan fóru þeir y. Norðrá);
    3) fig. over, beyond; hafa vöxt y. e-n, to have growth over, be taller than; fram y. aðra menn, beyond, above other men;
    4) adverbial usages, sá kvittr kom y., passed over; kveld kemr y., evening draws on.
    * * *
    prep. with dat. and acc., also ellipt. or even as adv.; [in Goth. there are two forms, uf = Lat. sub, and ufar = Lat. super, which, as to the form, answer to Icel. ‘of’ and ‘yfir;’ but in reality ‘of’ is in the old vellums used indiscriminately, sometimes = um (q. v.), sometimes = yfir, see p. 462 and um (umb, of), p. 648 sqq.; ‘of’ as prep. is now obsolete, having been replaced, according to the sense, by um or yfir: Goth. ufar; A. S. ofer; Engl. over; O. H. G. ubar; Hel. ubar; Germ. über; Dan. over; Swed. öfver; Lat. super; Gr. υπέρ]:—over.
    A. WITH DAT. over, above; hvers manns alvæpni hékk yfir rúmi hans, Eg. 88; þriðja stendr yfir Niflheimi … brenn eldr yfir Bifröst, Edda 10; yfir lokhvílu sinni, Nj. 183; spretta skörum yfir sér, Fas. ii. 187; tjalda yfir skipi sínu. Eg. 373; jörð gróin yfir viði eðr beinum, Grág. ii. 354; sitja yfir borðum, matborði, dagverði, drykkju …, to sit at table over one’s meat, drink; Nj. 6, 68, Eg. 63, 407, 577, passim; sitja yfir dómum yfir málum manna, to sit at, attend to cases, as judge, Ó. H. 86; Olafr konungr hafði jafnan með sér tólf ena spökustu menn, þeir sátu yfir dómum með honum ok réðu um vandamál, id.; sitja yfir e-m, to sit over one (a sick person), Fms. vii. 166, ix. 250; styrma yfir e-m, Ld. 40.
    II. metaph. usages; görask konungr bæði yfir Mörkinni ok Hálogalandi, Eg. 71; konungr yfir Englandi, 263; biskup yfir þeim fjórðungi, Grág. i. 326; hafa vald yfir e-u, Fms. i. 227, x. 48; vera höfðingi ok herra yfir e-u, id.; Þorgils er þá var yfir Skagafirði, 61; dómandi allra mála yfir þeim ríkjum, Fas. i. 513; hann setti bróður sinn yfir Víkinni, Fms. i. 29; sektir yfir e-m, H. E. i. 420; til gæzlu yfir e-m, custody over one, Edda 21; vaka yfir e-m, to wake or watch over, Fms. i. 9, iv. 299; vöku vér hér hverja nótt á Aski yfir fé váru, Eg. 375: þú vart trúr yfir litlu, eg mun setja þig yfir mikið, Matt. xxv. 23; vil ek eigi hafa flimtan hennar né fáryrði yfir mér, Nj. 50; sitja yfir hlut e-s, 89 (see sitja I. 2); ok liggi sú íllska lengr yfir þeim, threatening them, Fms. x. 265; búa yfir brögðum, Fas. i. 290; hefi ek sét marga dýrliga hluti yfir honum, 623. 55; mér sýnisk svá mikit yfir þér, at mér byðr þat eitt í skap at þú verðir meira stýrandi, Bs. i. 468; allir þeir er nokkurr þrifnaðr var yfir, leystu sik á þrem vetrum, Fms. iii. 18; opt hafa orðit þvílíkar jarteinir yfir heiðnum mönnum, vii. 195; láta vel ílla … yfir e-u, Ld. 168, Hkr. i. 213, ii. 32 (see láta B. I. 2); láta hljótt yfir e-n, Nj. 232; þegja yfir e-u, Ld. 36; fögnuðr yfir e-u, joy over a thing, MS. 623. 23; aumhjartaðr yfir úförum hvers manns, Sks. 687; lýsa yfir e-u, to declare, Eb. 20, 250, Nj. 93, Ld. 164, 306, Fs. 13, 24, Eg. 141 new Ed., Gísl. 16, Ó. H. 101, 179, Bs. i. 95, 203, 268, 624, Fms. ii. 25, xi. 6, 25: hlyða e-m yfir, see hlýða.
    III. ellipt. or adverb, usages; eldr, ok katlar yfir, Eg. 238; ætlar hann at görask konungr yfir norðr þar, 71; yfir á Espihóli, Sturl. iii. 261.
    B. WITH ACC. over, above, denoting motion; limar hans dreifask yfir heim allan, Edda 10; drógu þeir netið yfir hann, … hlaupa yfir netið … hleypr hann yfir þinulinn, 40; þeir bundu yfir sik flaka af viði, Fms. ix. 421; Skaði tók eitr-orm ok festi yfir hann, Edda 40; hann tók yfir sik skikkjuna, ‘took clothes over himself,’ put on the mantle, Nj. 170; binda boð yfir miðjar dyrr, Gþl. 434; leggja e-t yfir altari þín, 655 xxiii; lauf ok limar tóku út yfir skipit, Ó. H. 36; hann felldi hvern yfir annan, Hkr. i. 151; cp. hverr um annan (um C. V); er aldr fór yfir hann, Ó. H. 123; sló miklum ótta yfir hirðmennina, struck great terror into the king’s men, Fas. i. 68; skjóta skjóli yfir e-n, Ld. 40; setja menn yfir ríki sitt, Eg. 7; at konungr mundi annan höfðingja setja yfir Norðymbra-land, Fms. i. 24; lét hann taka Knút til konungs yfir ríki þat allt, 112; komask yfir e-t, to come by a thing, Bárð. 175; láta lítið yfir sik, Fms. vii. 29.
    2. over, through, across; austr yfir Foldina, Fms. i. 52; hann gékk yfir mark þat, Eg. 490; fara yfir ás nokkurn, … klif bratt yfir at fara, 576; ríða yfir fljótið, Nj. 82; hverr reiddi yfir Markar-fljót, 142; yfir skóginn, Fms. v. 249; ríðu vestr yfir Lómagnúpssand, Nj. 255; yfir hafit, Fms. vi. 21; er hann kom suðr yfir Fjalir, iii. 36; sigla norðr yfir Foldina, viii. 132; síðan fóru þeir yfir Norðrá, Eg. 134; fara at veizlum yfir ríki sitt, Fms. i. 157; skógr er almannavegr liggr yfir, Fs. 4.
    II. metaph. over, beyond; hafa vöxt yfir e-n, to have growth over or above another, be taller, Fas. ii. 234; hafa höfuð ok herðar yfir e-n; fram yfir aðra menn, beyond, above, i. 27; yfir þat fram, beyond that, above that, Vm. 19; fram yfir Páskaviku, Sturl. i. 121; fram yfir Jól, Boll. 344; yfir hálf-þrítugt, Fms. ix. 33.
    III. of direction, with another prep.; yfir á Hól, Hrafn. 9; þeir fúru yfir a Katanes, Fms. ix. 424; þeir sigldu yfir undir Kaupmannaeyjar, 421; upp yfir; fram yfir Grjótteigsá, Hrafn. 6.
    IV. ellipt. and adverb, usages; sá kvittr kom yfir, passed over, Eg. 164; lesa yfir, to read, Dipl. iii. 10, Fms. x. 1; kveld kemr yfir, draws on, Finnb. 230; skýflóki gengr yfir, Bárð. 169; um nóttina þann tíma er hringdi yfir, Fms. x. 29; at hann myndi fljótara yfir bera ef hann riði, Hrafn. 7; hestrinn bar hann skjótt yfir ok víða, id.; undir at leiða eðr yfir at keyra, Gþl. 412; göra brú yfir, 411.
    2. with verbs; bera, gnæfa, taka yfir, to surpass, passim; vofa yfir, to impend; búa yfir e-u, see búa; hylma ylir, to conceal; bætr yfir, to mend; verpa yfir, to calculate; drepa yfir e-t, to hush down; fara yfir, to pass over; líta, sjá yfir, to oversee, superintend; líða yfir, to pass over, also to faint; stíga yfir, to overcome; staupla yfir, sjást yfir, to overlook, neglect, etc., see the verbs.
    3. var hann kátr yfir fram, exceedingly, Sturl. iii. 267; bjargit skútti yfir fram, Fms. vii. 81; sjá yfir upp, Edda 30.

    Íslensk-ensk orðabók > YFIR

  • 7 þagga

    (að), v. to silence, put to silence (þagga mann, börn).
    * * *
    að. to silence; betra er fyrr þagat (from þegja) en annarr hafi ‘þaggat,’ Skálda (Thorodd): the word is freq. in mod. usage, þagga niðr í e-m, to hush one down, silence one.

    Íslensk-ensk orðabók > þagga

  • 8 fœra

    (-ða, -ðr), v.
    1) to bring, convey (fœra fé til skips);
    2) to bring, present (fœra e-m e-t);
    fœra e-m höfuð sitt, to surrender to one;
    fœra e-m kvæði, to deliver a poem;
    3) to remove (fœra kirkju, fœra bú sitt);
    4) with preps.:
    fœra e-t at e-m, to inflict on one;
    fœra skömm at e-m, to sneer at one;
    refl., fœrast at, to bestir oneself;
    mega ekki at fœrast, to be unable to do anything;
    fœra á e-n, to mock one;
    refl., fœrast á fœtr, to grow up;
    fœra e-n fram, to maintain, feed;
    fœra e-t í hljóðmæli, to hush up;
    fœra e-n í kaf, to plunge one under water;
    fœra sik í ætt, to vindicate one’s kinship (by a gallant deed);
    fœra e-n niðr = fœra e-n í kaf;
    fœra korn (sáð) niðr, to put down corn (seed), to sow;
    fœra e-t sundr, to split asunder;
    fœra e-n til kristni, to convert to Christianily;
    fœra til rétts máls, to turn into prose;
    refl., fœrast undan e-u, to quit (release) oneself of;
    fœra upp, to put up (fœra upp vef);
    to lift up (fœra upp øxina);
    to take out (fœra upp mat ór katli);
    fœra út búðarveggi, to enlarge the walls of a booth.

    Íslensk-ensk orðabók > fœra

  • 9 hljóðmæli

    n. secrecy; fœra e-t í hljóðmæli, to hush up.

    Íslensk-ensk orðabók > hljóðmæli

См. также в других словарях:

  • Hush (песня Эмили Осмент и Джоша Рамсей) — «Hush» …   Википедия

  • Hush — may refer to:In modern culture: * Hush ( Buffy episode), an episode of Buffy the Vampire Slayer *Hush (comics), a DC comic book supervillain * Hush (film), starring Gwyneth Paltrow * , a comic book story arc by Jeph LoebIn music: * Hush (album),… …   Wikipedia

  • Hush Puppies — is an international brand of contemporary, casual footwear for men, women and children, the classic American brushed suede shoes with the lightweight crepe sole . [cite book | last = Gladwell | first = Malcolm | title = The tipping point: How… …   Wikipedia

  • Hush — puede referirse a: Hush, canción de Emily Osment y Josh Ramsay. Hush, canción de la banda Tool. Hush (cómic), personaje ficticio y enemigo de Batman. Hush, Hush, novela romántica publicada en el año 2009. Hush… Hush, Sweet Charlotte, película de… …   Wikipedia Español

  • Hush… Hush, Sweet Charlotte (disambiguation) — Hush... Hush, Sweet Charlotte may refer to:in film: * Hush... Hush, Sweet Charlotte , a 1964 film directed by Robert Aldrich starring Bette Davis and Olivia de Havillandin music: * Hush... Hush, Sweet Charlotte (song) , a 1964 song from the movie …   Wikipedia

  • Hush… Hush — Hush… Hush, Sweet Charlotte Saltar a navegación, búsqueda Hush… Hush, Sweet Charlotte Título Canción de cuna para un cadáver Ficha técnica Dirección Robert Aldrich Producción Robert Aldrich …   Wikipedia Español

  • Hush (песня Билли Джо Ройала) — Hush Исполнитель Billy Joe Royal (1967) Джонни Холлидей (1968) Deep Purple (1968, 1988) Жанр поп рок хард рок Автор Джо Саут …   Википедия

  • Hush Arbors — Hush Arbors, whose real name is Keith Wood, is a Virginian folk musician. His music sees traditional folk merged with elements of country and psychedelic music, in the vein of other modern folk acts such as Six Organs of Admittance. Along with… …   Wikipedia

  • Hush (canción de Emily Osment & Josh Ramsay) — «Hush» Sencillo de Emily Osment Josh Ramsay Publicación 10 de mayo, 2011[1] Formato Descarga digital Grabación 2011 …   Wikipedia Español

  • Hush (Tool song) — Hush is a song by Tool from their 1992 EP Opiate . The song was first recorded on a self titled demo tape variously known as Toolshed and 72826 , recorded in mid 1991. It was the first song that helped establish the band s reputation.cite web url …   Wikipedia

  • Hush… Hush, Sweet Charlotte — Título Hush… Hush, Sweet Charlotte Ficha técnica Dirección Robert Aldrich Producción Robert Aldrich …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»